مهدی عمیدی، پلنگ برفی ایران، خفته در کوه های آلپ

قبل از شروع داستان مهدی عمیدی، خوب است بدانید: سرزمین برفی هیمالیا همیشه شگفت‌انگیز و جذاب است و کوهنوردان زیادی جذب زیبایی­‌اش می‌­شوند. این رشته کوه زیبا دارای چهار کمربند طولی است که هر کدام از آن­‌ها دارای ویژگی­‌های متفاوت جغرافیایی و زمین­‌شناسی هستند که آن را منحصربفرد می­‌کند.

ماناسلو، هشتمین کوه بلند جهان است که 8163 متر ارتفاع دارد. این قله در قسمت شمالی هیمالیا در منطقه پخارا در نپال واقع شده و جزو 5 قله دشوار برای صعود است.

مهدی عمیدی، کوهنورد خراسانی

مهدی عمیدی آهنگ، که در سال 1358 در شهر مشهد به دنیا آمده، از جمله هیمالیانوردان مستقلی است که بدون کپسول اکسیژن صعودهای موفق بسیاری را در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است. او در سن 19 سالگی کوهنوردی را با گروه “پویا” در ارتفاعات و کوه‌های اطراف خراسان آغاز کرد و در سال 1380 پس از جذب به این رشته مهیج و پرخطر، به صورت حرفه­ ای وارد کوه­‌ها و قله­‌های بزرگ دنیا شد.

او که با علاقه وارد این حوزه شد، برای ادامه کوهنوردی به صورت تخصصی و انتقال آموخته­ ها به دیگر کوهنوردان توانست در سال 1380 با دریافت مدرک مربی­گری و مدرس درجه 3 یخ و برف و در سال 1382 مربی و مدرس درجه 3 کوهپیمایی از فدراسیون کوهنوردی، به خواسته خود برسد.

مهدی عمیدی هیمالیانورد مستقل

مهدی عمیدی، در سال­‌هایی که عضو تیم ملی کوهنوردی بود چند قله با ارتفاع بالای 7000 متری را صعود کرد. در سال 1383 قله 7027 متری اسپانتیک در پاکستان و سال 1384 در کشور قرقیزستان دو صعود موفق را تجربه کرد؛ یک بار صعود به قله 7010 متری خان‌تنگری و بار دیگر صعود موفق به قله 7439 متری پوبدا، معروف به جَنگِش چوکوسو.

مهدی عمیدی پس از این، تمام فعالیت‌های خود را به صورت کاملاً مستقل و به صورت شخصی ادامه داد و در این راه نیز موفق بود. همچنین دوره‌­های مختلفی دید تا حرفه­‌ای­‌تر کوهنوردی کند، آموزش‌هایی از جمله دوره پیشرفته امداد و نجات کوهستان هلال احمر، دوره پیشرفته پزشکی ارتفاع از فدراسیون کوهنوردی و دوره برنامه‌ریزی و هم هوایی صعود به قلل هشت‌ هزار متری، که توانست کمک حالش باشد.

مهدی عمیدی؛ بر فراز ماناسلو

در سال 1388، مهدی اولین صعود بالای 8000 خود را تجربه کرد. او پس از به پایان رساندن صعودهای موفق به فکر فتح یک قله با ارتفاع بالاتر افتاد. پس از یک سال برنامه ریزی، تمرین و آماده سازی، نهایتاً در فروردین ماه سال 88 با سفر به کاتماندو، این آرزوی خود را برآورده کرد.

او و چند نفر دیگر از کوهنوردان و عکاسان، با آقای عظیم قیچی ساز که به قصد صعود به کانچن چونگا در منطقه حضور داشت، ملاقات کردند و توانستند از راهنمایی‌­های ایشان در صعودهای قبلی استفاده کنند.

آقای عمیدی به دلیل سفرهای زیادش به پاکستان برای صعودها، با کوهنوردان و افراد مختلف تیم، آشنایی بسیار خوبی داشت و در کمپ اصلی ماناسلو با استقبال خوبی از تیم آن­‌ها روبرو شد. با وجود برف و شرایط جوی نامساعد در ارتفاع، او به مسیر خود ادامه داد تا به قله برسد و یک صعود 8000 متری را تجربه کند.

وی توانست تا سال 1389، 8 قله بالای 7 هزار متری را در غالب تیمی و انفرادی صعود کند. او برای صعودهایش به کشورهای مختلفی ازجمله پاکستان، افغانستان، چین، نپال، تانزانیا و… رفت تا گروه‌­های مختلفی را راهنمایی و سرپرستی کند.

نتیجه این همه سفر برایش صعود موفق به قله منگلیکسار با ارتفاع 6050 متر، قله نوشاخ با ارتفاع 7492 متر، قله موستاق آتا با ارتفاع 7560 متر، قله لنین با ارتفاع 7134 متر، قله کمونیزم با ارتفاع 7495 متر، قلل کورژن وسکایا با ارتفاع 7105 متر و قله کلیمانجارو با ارتفاع 5895 متر در تانزانیا بود.

امداد‌‌رسانی در قله 8000 متری

مهدی در سال 1390 دو صعود بالای 8000 متری را سرپرستی کرد که باعث شهرتش شد. در 23 اردیبهشت، دو تیم بین­‌المللی را برای صعود به اورست همراهی کرد و در ادامه همین برنامه صعود، به لوتسه رفت و سرپرستی یک تیم دیگر را برعهده گرفت.

نکته قابل توجه در این دو صعود 8000 متری، استفاده نکردن از کپسول اکسیژن بود که توانست نام او را به عنوان اولین ایرانی صعود کننده به اورست، به جهان معرفی کند. ولی موردی که او را همان سال در جهان مشهورتر کرد امدادرسانی در لوتسه بود. آموزش‌هایی که در سال‌های گذشته دیده بود، در صعودش به لوتسه به کمکش آمد و این کار او در جامعه بین­‌المللی کوهنوردان برای همیشه به یادگار ماند.

دومین پلنگ برفی ایران؛ مهدی عمیدی

نشان پلنگ برفی به کوهنوردان باتجربه داده می­‌شود که تمام کوه­‌های 7000 متری شوروی سابق را صعود کرده باشند. این نشان که تاکنون به بیش از 650 کوهنورد اعطا شده، اولین بار در سال 1965 اهدای این جایزه پیشنهاد شد. لقب پلنگ برفی ایران برای بار اول به مرحوم مهدی اعتمادی فر در سال 2003 داده شد.

در سال 1390 بعد از اینکه مهدی عمیدی توانست به صورت انفرادی و آلپی به قله 7439 متری پوبدا صعود کند، به عنوان دومین ایرانی، لقب پلنگ برفی را از فدراسیون کوهنوردی روسیه دریافت کرد. البته او پیش از این‌­ها توانسته بود در سال 1384 به عنوان عضوی از تیم ملی، قله پوبدا را صعود کند.

آرامش نهایی مهدی عمیدی، در طبیعت کوه های آلپ

مهدی عمیدی آهنگ که تصمیم به صعود قله مون‌بلان داشت، در مهر ماه سال 1391 به فرانسه رفت. این قله 4808 متری که بلندترین قله در رشته کوه آلپ حساب می‌شود، از جمله خطرناک‌ترین قله‌ها است. صعود به مون­‌بلان نیاز به آمادگی جسمانی قوی دارد؛ زیرا مسیر تکنیکی و پرخطری است که شما را از لحاظ فنی به چالش می‌کشد.

مهدی، آخرین بار در 25 مهر در ساعت 11 صبح توسط دو کوهنورد لهستانی در ارتفاع 3200 متری دیده شد که قصد داشت صعودش را به تنهایی ادامه دهد. اما پس از گذشت چند هفته و بی­‌خبری از او، ژاندارمری منطقه اعلام کرد که با وجود پیدا نکردن او و بارش برف تا ارتفاع یک متری، احتمال زنده پیدا کردنش زیر صفر است.

به همین دلیل از تمام اعضای خانواده مهدی، نمونه DNA گرفته شد تا در صورت پیدا شدن بتوانند او را شناسایی کنند. تاکنون هیچ کدام از کوهنوردان اثری از او در مسیر صعود به قله مون‌بلان پیدا نکرده اند و مهدی عمیدی در سنین جوانی در کوه‌های آلپ آرام گرفته است. به همین دلیل در قسمت ورودی پارک خورشید مشهد (پله‌های آب و برق) یک تندیس از او در حال ابراز احساسات بر فراز قله، برای زنده نگه‌داشتن یاد او نصب شده است.

مدارک و دوره‌های آموزشی کوهنوردی مهدی عمیدی:

1380؛ مربی و مدرس درجه 3 یخ و برف از فدراسیون کوهنوردی

1382؛ مربی و مدرس درجه 3 کوهپیمایی از فدراسیون کوهنوردی

گذراندن دوره پیشرفته امداد و نجات در کوهستان از جمعیت هلال‌احمر

گذراندن دوره تخصصی اکوتوریسم (طبیعت گردی)

گذراندن دوره پیشرفته پزشکی در ارتفاع از فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی

گذراندن دوره برنامه‌ریزی و هم‌هوایی صعود به قله‌های هشت‌ هزار متری

 

صعودهای مهدی عمیدی پلنگ برفی ایران:

1383؛ صعود قله اسپانتیک، ارتفاع 7027 متر، پاکستان، عضو تیم ملی

1384؛ صعود قله خان‌تنگری، ارتفاع 7010 متر، قزاقستان، عضو تیم ملی

1384؛ صعود قله پوبدا (جَنگِش چوکوسو)، ارتفاع 7439 متر، قرقیزستان، عضو تیم ملی

1385؛ سرپرستی و صعود به قله منگلیکسار، ارتفاع 6050 متر، پاکستان

1386؛ سرپرستی و صعود به قله نوشاخ، ارتفاع 7492 متر، افغانستان

1386؛ سرپرستی و صعود به قله دالیز، ارتفاع 6200 متر، پاکستان

1387؛ سرپرستی و صعود به قله موستاق آتا، ارتفاع 7560 متر، چین

1387؛ سرپرستی و صعود به قله لنین، ارتفاع 7134 متر، قرقیزستان

1388؛ سرپرستی و صعود به قله ماناسلو، ارتفاع 8163 متر، نپال (اولین کوهنورد خراسانی فاتح قله هشت‌هزار متر)

1388؛ سرپرستی و صعود به قله ایلند، ارتفاع 6198 متر، نپال

1389؛ سرپرستی و صعود به قله کمونیزم، ارتفاع 7495 متر، تاجیکستان

1389؛ سرپرستی و صعود به قله کورژن وسکایا، ارتفاع 7105 متر، تاجیکستان

1389؛ سرپرستی و صعود به قله کلیمانجارو، ارتفاع 5895 متر، تانزانیا

1390، 23 اردیبهشت؛ سرپرستی و صعود به قله اورست، ارتفاع 8848 متر، نپال (اولین ایرانی فاتح قله اورست بدون کپسول اکسیژن)

1390، 31 اردیبهشت؛ سرپرستی و صعود به قله لوتسه، ارتفاع 8516 متر، نپال (بدون کپسول اکسیژن)

1390؛ صعود به قله پوبدا، ارتفاع 7439 متر، قرقیزستان، انفرادی و آلپی

در دنیای ما ماجراجویی کنید:

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط