محمد حسن نجاریان کیست؟! 

                             کوه در شب چه شکوهی دارد               خرم آن جلگه که کوهی دارد

 

براي پيدا كردن جايي كه نميشه پيداش كرد، اول بايد گم شد! اگر غير از اين بود همه پيدايش مي كردند!!!  (گوروربينسكی)

من و دوربينم، من و كوله بار خاطراتم، من و تن دادن به خطرات سختترين معابر جهان، من و چين و چهره پاكترين مردم روي زمين…

بارها از خود پرسيده ام چرا به سفر ناشناخته های دور می روی؟

من براي يافتن جواب اين پرسش و ده ها پرسش ديگر كه در لا به لاي چين چهره ي مردمان اين كره خاكي و يا غرش ابرها از ماوراي كوه ها و يا در لابه لاي نگاه دزدانه خُرد بچه های روستاهای دور دست جواب نيافتم. و اگر هنوز هم خانه بر دوش و لقمه نانی در كف به گدايی ناشناخته ها می روم از اين روست.

آن هنگام كه از دره محو تماشاي زيبايي خيره كننده قله هستم، تا موقع ای كه خسته و درمانده پا بر قله می كشم تازه در ميابم وای دره با رود خنياگر چقدر زيباست و من قافل از همه چيز…

(محمد حسن نجاریان)

آغاز یک عشق پایدار در محمد حسن نجاریان

محمدحسن نجاریان اهل نهاوند استان همدان، در اولین روز از تابستان سال 1344 متولد شد. او در شهری بزرگ شد که کوهستانی بود و به واسطه شغل سخت پدرش دارای قوای بدنی خوبی بود که همین امر سبب شد از همان کودکی هر زمان از درس و کار فارغ می شد به سمت کوه کشیده شود تا بتواند جانی تازه بگیرد.

پس از پایان یافتن دوران ابتدایی به تهران نقل مکان کرد تا تحصیلات خود را ادامه دهد. در آنجا با گروه های کوهنوردی زیادی آشنا شد و علم و تکنیک این راز پنهان را آموخت که رابطه ی قشنگی بین او و طبیعت ایجاد شد. حدود نه سالگی در زادگاهش استارت این عاشقی زده شد و با بالا رفتن از قلل کَمر بر اَفتو (سنگ رو به آفتاب)، آردشو و يال كبود 3850 متر از رشته كوه گرين، سیزده سالگی راهی دماوند و نهایتاً در پانزده سالگی بام کشور (دماوند) به او لبخند زد.

در دوران سربازی او داشتن تجهیزات کوهنوردی چیزی شبیه به رویا و آرزو بود و حتی دسترسی به کتاب های آموزشی نیز سخت بود. تنها مونسش کفش سربازی اش بود که چه در سنگنوردی و چه در راهپیمایی ها همراهش بود و در برنامه های زمستانه چکمه شادان پور و نمد با یک کوله پشتی زین دار دانشجویی سنگین از جمله تجهیزاتشان بود. او تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی در رشته جهانگردی ادامه داد.

سنگنورد بدون ابزار؛ محمد حسن نجاریان

محمد حسن نجاریان، سنگنوردی را اولین بار در بند یخچال تهران شروع کرد و از روی كتاب گره ها را آموخته بود. اولین صعود سنگ نوردی را در بند یخچال (سنگ شكاف)، با حمایت گروه آرارات به وسیله یک گره من درآوردی تجربه کرد. محمدحسن در بین سالهای 1361 تا 1365 مسیرهای مختلف را در بیستون به صورت صعود انفرادی بدون ابزار را با موفقیت انجام داد.

همین صعودهای موفق بود که فکر صعود دیواره 800 متری علم کوه بدون ابزار را در سرش انداخت. پس از تلاش های فراوان در طی دو سال و سختی های زیاد این فعالیت در سال 1371 با صرف زمان 1 و نیم ساعت از مسیر هاری روست از سوی فدراسیون، کار نو و جسارت در صعود را به عنوان صعود برتر سال دریافت کند.

– صعود انفرادی دیواره بیستون سال 1361 مسیر همدان تا جانپناه اول حدود 400 متر با زمان 2 ساعت

-صعود انفرادی دیواره بیستون به طریق فری سلو (بدون ابزار كمكی) سال 1362 مسیر كتیبه با متراژ تقریبی 300 متر با زمان 30 دقیقه SOLO

– صعود انفرادی دیواره بیستون به طریق فری سلو (بدون ابزار كمكی) سال 1364 مسیر عقابها با متراژ تقریبی 1200 متر با زمان 40,3 دقیقه SOLO

– صعود انفرادی دیواره بیستون به طریق فری سلو (بدون ابزار كمكی) سال 1364 مسیر قرارگاه (اكبر) با متراژ تقریبی 800 متر با زمان 10,2 دقیقه SOLO

– صعود انفرادی دیواره بیستون به طریق فری سلو (بدون ابزار كمكی) سال 1365 مسیر قوش با متراژ تقریبی 1200 متر با زمان 20,4 دقیقه SOLO

ثبت صعود سرعتی؛ محمد حسن نجاریان

از دهه 60 محمد حسن نجاریان فعالیت های زیادی را در زمینه کوهنوردی و سنگنوردی ثبت کرده و سال های پربرنامه ای را پشت سرگذاشت.

محمد حسن نجاریان به همراه آقای ریاحی مقدم عضو گروه شكوه در سال 1363 در یک برنامه عملیات امداد و نجات شرکت کرده بودند؛ گروه آقای غفاری كه از مسير سياه سنگ منحرف شده بود و در نهایت منجر به فوت او شد و همچنين امداد رسانی به آقای جامعه شورانی به دلیل سقوط از گرده آلمان ها. وی در بين سال های 1363 تا 1381 مسیر 800 متری دیواره علم کوه را در حدود 30 بار از مسیرهای مختلف صعود کرد و توانست در سال 1365 از مسیر فرانسوی ها در مدت زمان 3.27 دقیقه اولين صعود سرعتی خود را ثبت کند.

منصور علیپور در سال 1364 در زمان فرود از دیواره دچار سانحه و کشته شد. در سال 1366 آقای نجاریان همان مسیر را که بسیار زیبا و از دسته مسیرهای درجه بالا به حساب می آمد و کرمانشاهی های عزیز تا پله دو گشايش کرده بودند، طی 6 روز با همراهی دو گروه توانست تا قله این دیواره 1200 متری را در هوای گرم گشایش کند.

سال 1368 در گشايش مسير جديد، ديواره علم كوه به نام شكوه با درجه سختی 5.10-A4 به متراژ حدود 200 متر از طاقچه قمقمه حد فاصل مسير همداني ها لب قيف و مسير لهستاني ها شرکت داشت. نجاريان به همراه پيرويسی، عسگريان و رياحی مقدم در مدت 2 شب مانی این برنامه را به اتمام رساندند. (در برنامه فوق آقای رياحی بر اثر برخورد صائقه قدری از ناحيه دست و پای راست آسيب ديد.)

وی در بین سال های 69-1368 در مسیر جاده چالوس بر روی دیواره پل خواب نیز سه مسیر را گشایش کرده است.

مسابقات سنگنوردی

آقای محمدحسن نجاریان همزمان با کوهنوردی، در رشته سنگنوردی هم علاوه بر دریافت مدرک مربیگری درجه 2 و برگزاری دوره های مختلف در این رشته ها، با شرکت در انواع مسابقات این رشته پرهیجان، مقام های مختلفی را کسب کرده است:

سال 1371- كسب مقام نخست مسابقات سنگنوردی (زنجان)

سال 1371- كسب مقام نخست مسابقات سنگنوردی طبیعت، منطقه ای (همدان)

سال 1373- كسب مقام سوم مسابقات سنگنوردی داخل سالن كشور (تهران)

سال 1373- كسب مقام سوم مسابقات سنگنوردی داخل سالن كشور (انتخابی تیم ملی و اعزام به سنگاپور)

سال 1373- حضور در نخستین اعزام تیم ملی به مسابقات آسیایی سنگاپور (با اعضای تيم ملي، سرور ماسوله، كشوری، نجاريان) بدون دریافت مقام برای ایران

سال 1376 با اقامت حدود يك ماه در منطقه علم كوه با سه گروه آرش بانوان، شكوه و آزاد توانست شاهد صعودهای زيبايی از بانوان ورزشکار تهران باشد كه می توان به صعود 30/2 خانم سهيلا ميزايی از سكوی علم چال به گرده آلمان ها و يا صعود خانم سهيلا يزد آبادی با آقای نجاریان از مسير لهستان با صرف زمان 40/4 تا قله و فرود از مسير گرده آلمان ها، صعود خانم فريده يزد آبادي، حميد روحانی، نجاريان از مسير فرانسوي ها و در ادامه مسير شكوه يك روزه اشاره كرد.

محمدحسن نجاریان به ملاقات اورست می‌رود!

او به همراه یک تیم شامل زنده‌یاد محمد اوراز، جلال چشمه‌ قصابانی و حمیدرضا اولنج تصمیم به صعود اورست گرفتند و سرانجام در تاریخ 30 اردیبهشت سال 1377 توانستند پرچم ایران را بر فراز قله به اهتزاز در بیاورند و اولین ایرانیانی باشند که این قله مرتفع را صعود می کنند. او از این لحظه شیرین و به یاد ماندنی فیلم هایی ضبط کرده و خاطراتشان را در آن لحظه اینگونه بیان می کند:

“دوربین را به زمین پر شیب چسبانده این شات را به ملت بزرگم هدیه می کنم. به اون دم و دستگاه آمریکایی ها رسیدیم. فقط چند قدم مانده! از محمد و بچه ها خواهش می کنم جلو برم و آخرین تلاششان را ضبط کنم. کنار قله زانو میزنم.

تبر یخ حمایتم. با صلابت بالا می آیند. نمی دانم گریه کنم، یا تصویر برداری. انگار پرواز می کردند. یک ایران یک عالمه آرزو! ساعت حوالی نه روز ۳۱ اردیبهشت ۷۷ “قله اورست”.

سر بالایی تمام شد. شادیم. دوربین کلوز آپ روی صورت محمد، بنام زحمتکشان ایران، زنده باد ایران،، اولنج. السلام  علی ال حسین….،، جلال .این اراده ملت ایران است که اینجا به نمایش در می آید… حسن. یک مشت خاک از ایران آورده ایم به یاد مادران ایران اینجا می ریزیم که جاودانه باد یاد و نامشان. یه عروسک هم به یاد فرزندان ایران اینجا آوردیم که فرزندان ایران یاد بگیرند تلاش و مردانگی.

شرپا اشاره می کند. عقب نرو. پشتم تا فلات تبت خالی است. عکس می گیرم. یک پانوراما. از منشور هم عکس می گیرم. نگرانم نگاتیو ۳۶ تایی تموم بشه.

 جاودانه باد یاد ایران و ایرانی “

وی در سال های متوالی صعود متوالی از ديواره بيستون از مسيرهای مختلف با گروههای مختلف كشور از مسير های لول سخت، منصور، قرارگاه (اكبر)، عقاب ها، قوش، جان پناه ها، يال سخت، كاوه، گذشت، فرهاد، شيرين، تراورس از زير پله يك مسير عقاب ها و قوش تا مسير جان پناه ها 2 بار… انجام داده است.

خاطرات تلخ محمد حسن نجاریتان

محمد حسن نجاریان در دهه 80 توانست با صعود به بلند ترین قلل ایران و جهان موفق به کسب مدال های جهانی شود.

در سال 1380در صعود به قله ماكالو با ارتفاع 8463 متر موفق به کسب مدال نقره جهانی و سال 1381 موفق به صعود قله لوتسه 8516 متر سومين قله جهان شدند که نتیجه آن کسب مدال طلای جهان شد.

در زمستان سال 1381 گشایش مسیری بر دیواره ویر زنجان به طول 80 متر انجام دادند و سال 1383 بر روی دیواره بیستون از سقف فرهاد تراش تا پله يك مسیری جدیدی را به نام ” یاد” برای يادواره حامد مترجمي و ناصر غلامي گشایش کردند.

سال 1382 برای آقای محمد حسن نجاریان با اتفاق ناگواری همراه بود که حتی یادآوری آن نیز برایش دردناک است. وی به همراه تیم ملی کوهنوردی ایران برای صعود به گاشربروم 1 به پاکستان رفته بودند. این قله مرتفع به قله پنهان معروف است که در پی سقوط بهمن دو تن از کوهنوردان عزیز کشور به نام های محمد اوراز و مقبل هنرپژوه دچار سانحه شده و در اثر این سقوط محمد اوراز، جان خود را از دست می دهد. محمد حسن در آن برنامه صعود مسئول گروه امداد تیم ملی ایران بود. آن ها توانسته بودند تا ارتفاع 7850 متری صعود کنند و بعد از این حادثه مجبور به بازگشت شدند که مدال سوم جهان را کسب کردند.

افتخارات جهانی، محمد حسن نجاریان

دهه 90 برای نجاریان پُر بود از صعود های بین المللی و افتخارات جهانی! در سال 91-1390 به عنوان سرپرست تیم صعود كننده به قله مراپیک با ارتفاع 6654 متر حضور داشته که مدال سوم آسیا را به دنبال داشت.

همین فعالیت های حرفه ای او بود که در سال 1390 به دعوت انجمن كوهنوردي امريكا برای بازدید و صعود دعوت شد و در سال 1392 با سرپرستی تیم اعزامی به قله 7010 متری خان تنگری صعود و مدال نقره را برای ایران کسب کند.

یکی از صعودهایی که برای نخستین بار اتفاق افتاد در سال 1396 بود که با سرپرستي فنی تيم کانون کوه کرج از مسیر راه نو به قله کارل مارکس تاجیکستان با ارتفاع 6543 متر صعود کردند و در سال 1397 برای نخستین صعود و سرپرستی یک تيم آزاد به قله تبلیس کو تاجیکستان 6245 متر حضور داشتند.

لازم به تذكر است در صعودهاي هيمالايا اورست از بالاي كمپ اصلي، ماكالو، لوتسه، گاشربروم يك نقش عمده تصوير برداري و عكاسي به عهده آقای نجاریان بوده است. او از مرداد 97 تا مرداد 99 عنوان خبرنگار و عکاس افتخاری در پایگاه خبری رادیو کوهنورد را داشت.

برفراز خورشید؛ اثر محمد حسن نجاریان

وی در کنار تمام فعالیت های ورزشی و صعودهای بسیار توانسته در بسیاری از فعالیت های فرهنگی نیز مشارکت داشته و تالیف هایی نیز به ثبت رسانده است. وی برای به جهت جذب کمک های مالی برای خیریه ها در بسیاری از مراسم ها مسئولیت عکاسی و فیلم برداری را برعهده داشت. از عکس هایی که شخصاً از طبيعت، كوه و زندگي مردم گرفته بود نمایشگاهی برگزار و برای افراد نیازمند کلاس هایی تشکیل داده بود.

او همچنین در جشنواره صعودهای ورزشی فدراسيون به عنوان داور حضور داشت و گزارش هایی ارائه داده بود. محمد حسن نجاریان مولف دو کتاب “برفراز خورشید” و “برودپیک رویای صعود” است. او در کتاب “برفراز خورشید” مجموعه عکس های هیمالیا که در صعودهای مختلف گرفته را به صورت یک کتاب چاپ و هزینه آن را به نفع بیماران سرطانی عضو انجمن مهرانه زنجان تقدیم کرد.

كلاس ها، دوره ها و اخذ مدارك محمدحسن نجاریان

سال 1371- موفق به اخذ مدرك سنگ نوردی، سازماندهی، داوری مسابقات زیر نظر مربی فرانسوی آلن رنو ۲۲ روز

سال 13۷۳- موفق به اخذ مدرك مربیگری درجه ۳ فدراسیون كوهنوردی (نفر سوم كلاس) منطقه رودبارك علم كوه

سال 13۷۸- موفق به اخذ مدرك مربیگری درجه۲ سنگ نوردی، یخ نوردی

سال13۸۳- موفق به اخذ مدرك رسمی امداد نجات مربی (RESCUE) آمریکایی

سال13۸۷- موفق به اخذ مدرك بین المللی كوهستان های بلند GHM

طی سالها مربی كمیته هیمالیا نوردی فدراسیون كوهنوردی

موفق به اخذ گواهینامه مقدماتی و تكمیلی امداد نجات هلال احمر

برگزاری دوره های رسمی و غیر رسمی در ضمینه های كوهنوردی و سنگنوردی، مدیریت و برنامه ریزی

اجرای برنامه های خارجی توسط محمد حسن نجاریان:

سرپرستی و صعود ۵ تیم به قله موستاق آتا چین 7546 متر ۲۲ روز تیم زنجان

سرپرستی و صعود ۴ تیم به قله مراپیک 6654 متر 17 روز

سرپرستی و صعود نخستین جانباز به قله مراپیک 6654 متر 17 روز (فرهاد اسكندری)

سرپرستی و صعود نخستین تیم كارگری هیمالیای و صعود قله برودپیک 8047 متر

سرپرستی و صعود تیم بین المللی ایران و كانادا به قله آیلندپیک و كمپ اصلی اورست

سرپرست فنی نخستین تیم ایران به آمریکا با صعود قله تتون در شرق این كشور 20 روز

سرپرستی و صعود صعود قله فن خانتنگری قزاقستان

سرپرستی و صعود تیم قله چوایو 8201 متر هیمالیای تبت

صعود های برون مرزی و جهان:

سال ۱۳۷۲- گشایش دو مسیر جدید دیواره (دمیر كازیک تركیه به ارتفاع 850 متر به همراه اعضای تیم ملی ) با درجه 5.11C

سال ۱۳۷۶- صعود به قله گاشربروم 2 منطقه هیمالیا 8035 متر پاكستان (مدال برنز جهانی)

سال ۱۳۷۷- اولین صعود ایرانیان قله اورست در 30 اردیبهشت (مدال طلای جهان) نخستین مسلمین جهان

سال ۱۳۷۸- تستر ابزار كوهنوردی به ایتالیا و شركت در جشنواره ساخت ابزار سال 2000

سال ۱۳۸۰- صعود قله ماكالو ارتفاع 8463 متر (گزارش در كتاب ماكالو هیولای سیاه) مدال نقره جهان

سال ۱۳۸۱- صعود قله لوتسه 8516 متر سومین قله جهان (مدال طلای جهان)

سال ۱۳۸۲- صعود به قله گاشربروم یك تا ارتفاع 7850 متر، بازگشت به علت سقوط بهمن و نهایتاً پرواز محمد اوراز (مدال طلای جهان) گزارش تصویر توسط وی و پخش از سیما

سال ۱۳۸۳- صعود قله اسپانتیك 7027 متر هیمالیا ی پاكستان ( مدال برنز آسیا)

سال ۱۳۸۷- سرپرستی و صعود تیم كارگران جهان به قله برودپیك هیمالیای پاكستان 8016 متر (مدال برنز جهان)

سال ۱۳۸۸- سرپرستی و صعود تیم زنجان به قله موستاق آتا چین 7546 متر (مدال برنز آسیا)

سال ۱۳۸۹- سرپرستی و صعود تیم آزاد و بسیج به قله موستاق آتا چین 7546 متر (مدال برنز آسیا)

سال 1390- اعزام به آمريكا جهت صعود و بازديد، به دعوت انجمن كوهنوردی آمريكا

سال ۱۳۹۰- سرپرست و صعود فنی تیم زنجان به قله ماناسلو 8163 متر (مدال سوم آسیا)

سال ۱۳۹۲- سرپرستی و صعود قله خانتنگری

سال ۱۳۹۳- سرپرستی و صعود قله ۸۲۰۱ متری چوایو

سال ۱۳۹۴- سرپرست تیم موستاق اتا

سال 1396- نخستین سرپرستی و صعود فنی تيم کانون کوه کرج به قله کارل مارکس تاجیکستان 6723 متر راه نو نخستین بار

سال 1397- نخستین سرپرستی و صعود تيم آزاد به قله تبلیس کو تاجیکستان 6245 متر

در دنیای ما ماجراجویی کنید:
  1. مهدی موحدنیا

    7 آبان 1402

    واقعا ماشالا واقعا حیف که فیلمی از صعودشون در دسترس نیست

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

پست های مرتبط